Mede mogelijk gemaakt… Video van verbouwing van het Stadhuis
In de serie “Mede mogelijk gemaakt” interviewen we vrijwilligers en professionals die een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van het nieuwe Museum Nieuwpoort. In dit tweede interview lopen we mee met Dirk van Krieken uit Langerak. Hij is wekelijks met zijn videocamera op het Stadhuis te vinden en volgt de verbouwing van het Stadhuis op de voet.
Hoe vaak ga je met je camera naar het Stadhuis?
Ik ben er twee tot drie keer in de week. Soms kan er in een korte tijd veel veranderen en het is dus belangrijk om regelmatig langs te gaan om nieuwe beelden vast te leggen. Het verschilt natuurlijk wel een beetje met waar ze mee bezig zijn. Toen ze aan het slopen waren zag je in een korte tijd veel dingen veranderen. Nu zijn ze met de afwerking bezig en dan zie je dingen minder snel veranderen.
Ik zit niet graag stil dus ik vind het geen probleem om regelmatig langs te gaan. Ik kan binnenlopen wanneer ik wil en dan kijk ik wat er veranderd is en neem dit op met mijn camera.
Ben je altijd al geïnteresseerd geweest in filmen en fotografie?
Die interesse heb ik inderdaad al van jongs af aan. Toen ik jong was kon ik nog geen camera betalen, maar op mijn 18e kocht ik mijn eerste camera, een Nagai, een nogal dubieus merk maar deze gaf mooie beelden. Er moest een super 8 cassette in met 15 meter op de spoel. Op deze cassette was ruimte voor totaal 3 minuten beeld. Daarna moest je de cassette opsturen naar de ontwikkelcentrale. Meestal kreeg je deze na een week weer terug. Dan kon het knippen en plakken beginnen. Als ik er dan een film van wilde maken, moest ik eerst alle filmpjes op de viewer bekijken, de slechte beelden er tussenuit knippen en weer aan elkaar plakken. Vervolgens moest je de geluidsband er nog apart aan toevoegen. Het was dus een erg tijdrovende hobby, maar ik heb er altijd veel plezier in gehad.
Inmiddels hoef je niet meer met aparte bandjes te werken
Nee dat klopt. Er zijn de afgelopen jaren ontzettend veel ontwikkelingen geweest. Nu heb je een ontzettend klein kaartje waar uren aan beeldmateriaal op kan. Je zet het gemakkelijk op de computer en kunt direct aan de slag met monteren. Het scheelt ook een hele hoop ruimte. Vroeger stond mijn schuur zo vol met al die losse cassettes. Nu heb ik alleen een klein kaartje en een laptop nodig. Dat komt goed uit want ik ben nogal een verzamelaar, dus nu kan ik de ruimte gebruiken voor andere spullen.
Ben je al begonnen met het monteren van al het beeldmateriaal?
Nee, ik ben nog niet begonnen. Ik heb wel al een idee voor het intro. Zoiets popt bij mij zomaar ineens op. Op de een of andere manier werkt mijn brein zo. Mijn hoofd zit altijd boordevol ideeën en plannen en soms komt er ineens een creatief concept in mij op. Het intro zit al in mijn hoofd dus dat is een mooi begin. Ik ga pas aan de slag met het monteren wanneer ik al het materiaal heb. Ik loop dan al het materiaal volledig door. Dan maak ik een eerste selectie van de beelden die ik goed genoeg vindt. Vervolgens plaats ik deze beelden achter elkaar. Als laatste voeg ik er dan het geluid aan toe.
Welke uitdagingen zijn er bij een project als dit?
Wat vooral lastig kan zijn is het filmpje aantrekkelijk maken voor een brede doelgroep. De afgelopen jaren is er ook veel veranderd in de lengte van video’s. Vroeger kon je gerust een film van 5 minuten maken, maar dat is nu niet meer zo. Je wilt de verbouwing aan de andere kant wel echt goed in beeld brengen. Het lastigste hierin is dus om te bepalen hoe lang het filmpje moet zijn zodat het voor de meeste mensen interessant is.
Wat staat er de komende periode op het programma om te filmen in het Stadhuis?
Op dit moment zijn ze bezig met de afwerking. Aangezien er niet heel veel zichtbare dingen veranderen is dit een wat rustige periode. Maar straks gaan ze aan de slag met het plaatsen van het museum. Dit wordt een zeer belangrijke periode, want ze gaan aan de slag met het eindresultaat. Ik verwacht de komende periode dan ook veel aanwezig te zijn om vast te leggen hoe het museum steeds meer vorm krijgt.